Er zijn leefregels voor je veiligheid. En deze kunnen tot in de detail gaan, maar ze zijn belangrijk. Zo moet je een helm dragen op de motor of scooter omdat er altijd een kans bestaat op een ongeluk. Zo moet je schoenen dragen als je gaat wandelen op onverharde wegen want er kan wel eens iets scherps op de grond liggen. Zo moet je niet gaan rodelen als je arm in het gips en een mitella zit. En mijn moeder heeft me altijd geleerd dat je bij het snijden van kaas of andere dingen, nooit naar jezelf toe moet snijden maar van je af. Als je al dit soort dingen consequent toepast, dan kan er weinig fout gaan. Maar als je denkt dat de regels niet voor jou gelden, doordat je in een bui bent waardoor je denkt dat je de wereld aan kan. Met andere woorden aangeschoten bent. Dan kan het wel eens fout gaan.
In ons hostel in Chiang Mai is een chinees gekomen. Deze Chinees is een komediant eerste klas. Hij weet het zelf alleen niet. Mijn Engelse hostelgenoot heeft het vastgelegd op video en het is zeker de moeite waard om te kijken. De link is http://youtu.be/TjiXc8zkMxA Deze Chinees houdt niet van bier. Hij drinkt liever Whisky. Whisky maakt hem gelukkig. Het idee was dat we vanavond whisky zouden drinken in plaats van bier. De fles red label kost ongeveer € 17,50. Maar als we die delen is het geen probleem. Op de fles zit een plastic dop. Geen idee hoe die open moet. Gelukkig heb ik een Zwitsers zakmes bij me.
Altijd van je af snijden is de regel. Toch moet ik op een of andere manier een gat maken aan de bovenkant van de dop om de Whisky eruit te laten gaan. Dus ik zet mijn mes recht op de fles en oefen druk uit op de dop. Met mijn andere hand houd ik de fles vast. Een redelijk gevaarlijke missie, want als ik uit schiet, dan zit het mes in mijn hand. Voorzichtig dus. Maar na een paar keer proberen zat er een gat in en konden we proosten. Zongen we Chinese en Engelse liedjes, gingen we diep in discussie over Thaise lady boys of deze nu man of vrouw genoemd moeten worden en spraken we over de eerste sexervaring van de Chinees in Thailand. Het was dolle boel.
De chinees dronk zo snel dat we al snel aan de tweede fles konden gaan. Ik zou het klusje wel weer even klaren. De alcohol en het succes van de eerste keer hebben mij een enorm zelfvertrouwen gegeven. Het woord voorzichtig was niet meer nodig voor mij. En boem! Het mes schiet uit en snijdt zo een hele diepe snee in mijn palm. Het bloed liep eruit als een malle. Gelukkig had de Engelsman een EHBO kit bij en hebben we het heel amateuristisch maar goed uitziend verbonden. Het was weer tijd voor Whisky. Want die fles is niet voor niets open nu.
De volgende dag toch even naar een, wat later bleek, privé ziekenhuis gegaan. Niets mis met dit ziekenhuis in vergelijking met het overheidsziekenhuis van India. De dokter was zeer vakkundig met zijn naald en ijzergaren en heeft de snee volledig gehecht. De rekening van € 100,- aan het eind bracht mij even in schok. Dat is dure Whisky door mijn stomme schuld. Gelukkig heb ik van de monnik geleerd in het moment te leven. En die prijs veranderen kan je niet meer. Ik zal in het leven verder moeten met € 100,- minder en een mooi litteken als herinnering aan een mooie avond.