Als iemand nog een studentenkaart, rijbewijs, PADI duikcertificering, vaarbewijs, journalistenpas, FBI pas of iets anders in deze categorie nodig heeft? Alles kan, op de Khaosan road in Bangkok. Het wordt hier allemaal perfect nagemaakt. Ik heb nu een echte studentenkaart gekocht en ook alvast 1 voor volgend jaar, handig, hoef ik niet meer mijn rijbewijs te gebruiken voor in China.
Khaosan Raod is de plaats waar ik afgezet werd door de minibus, Khaosan road is de beroemde backpackersstraat van Bangkok, Khaosan road is de straat waar elke reiziger over praat die in Bangkok geweest is, Khaosan Road moet je geweest zijn als je in Bangkok bent geweest. Het leven gaat hier dag en nacht door. Het is een kleine straat in het centrum van Bangkok met heel veel straatstalletjes, veel buitenlanders, clubs, hostels, restaurants, bars, straatoptredens van o.a. Thaise breakdansers, een Burger King, McDonald’s, KFC, Pizzahut, Subway. Een paradijs op aard.
Ik voelde mij hier prima op mijn gemak en heb mij ondanks de nare busrit hier naar toe tot 3 uur ’s nachts in een club met Nederlandse DJ’s vermaakt. Dat terwijl ik doodop was.
En toch, ondanks dat ik me op mijn gemak voelde. Wou ik verplaatsen uit dit deel van Bangkok. Bangkok is vrij groot en ik wou meerdere districten zien. Daarnaast wou ik nog naar naar het noordoosten van Thailand en dit alles moet binnen de twee wekelijkse visa die ik heb gekregen. Het deel waar ik na Khoasan Raod verhuisde was Silum. Hierin bevonden zich de Patpong straten, en een paar soys. En natuurlijk wil ik een kijkje nemen in dit duistere deel van Bangkok. In Silum aangekomen bleek er geen dorm room beschikbaar te zijn in het hostel dat ik snel even in de lonely planet in de taxi had uitgezocht en moest ik het doen met een single kamer voor 1 nachtje. Toch heb ik snel vrienden gemaakt in de lobby van het hostel. In de Patpong straat bevond zich een avondmarkt waar ik met een Brit overheen gelopen ben. Op deze markt was van alles te koop. Kleding, zonnebrillen maar ook wapens zoals werpsterren, messen, en tazers (de stroomschokapparaten). Waar in godsnaam zou je dat nu voor nodig hebben? Het antwoord wordt snel duidelijk. In de Patpong bevindt zich ook het beroemdste red light district gedeelte van Bangkok. Beneden zijn vaak de gogo bars waar de meiden in bikini kleding op de podia dansen en de klanten vermaken. Boven zijn de lugubere maar o zo bekende pingpong shows en andere shows. Voor deze shows lopen er op straat tientallen “touts” rond die je proberen naar boven te leiden. Super irritant deze mensen. Gelukkig zijn er tazers te koop.
Deze mensen proberen je naar boven te leiden met de belofte dat een biertje maar 100 baht kost. Vervolgens kan je zien hoe de vrouwen pingpong ballen uit hun vagina schieten. Helaas voor deze mensen wordt iedereen door zijn hotel of hostel gewaarschuwd dat een bier geen 100 baht (€ 2,50) kost maar dat na afloop een rekening van wel 2000 tot 5000 baht (€ 50 tot € 125) gepresenteerd wordt. Ongeveer hetzelfde idee als de Chinese thee scam.
Toch heb ik voor de grap een bier samen met de Brit in zon bar beneden gedaan. Om het proces eens even te aanschouwen. Ik was niet onder de indruk moet ik zeggen. De vrouwen staan daar maar te dansen, niet eens ritmisch of op de maat van de muziek. Aan de kant zitten de lelijkste kansloze dikke mannen te genieten van de vrouwen die ze naast hun hebben zitten. Ook één kwam er met ons praten. Ze vroeg of ze naast me mocht zitten waar ze een “nee”op te horen kreeg. Ze bleef voor ons staan en om van de gelegenheid gebruik te maken vraag ik er weer op los natuurlijk. Deze dame was 30 jaar en werkt nu zo’n 5 maanden voor de bar. Vroeger heeft ze ook voor deze bar gewerkt maar is met dit werkt gestopt. Haar ex-vriend uit Rotterdam wou namelijk niet meer dat ze in zo’n bar werkte en stuurde haar geld voor levensonderhoud. Ze is daarom ook 2 keer naar Nederland geweest wist ze mij te vertellen. Ze heeft haar vriend ontmoet op 1 van de avonden dat ze aan het werk was. Probleem voor haar was alleen dat ze wel van hem hield maar ze wou geen boom-boom met hem. “Dat deed haar denken aan haar vader die bijna even oud was als deze 63 jarige man” vertelde ze mij. Toen heeft hij het uitgemaakt en nu werkt ze voor 9000 Baht (€ 225) per maand in deze bar. In mijn ogen een bevestiging voor het beeld dat ik al had. No money horny, het gaat de Aziaten om het geld en de mannen om de makkelijke seks. Maar leuk om een dieper inzicht te krijgen in het denken van zo’n meisje die zich daaraan schuldig maakt. Ik ben haar alleen vergeten te vragen wat haar toekomstplannen zijn bedacht ik me achteraf.