Mensen weten het niet. Ik heb nu een nieuwe fiets, zelf gestolen. Ik leef in Chatswood, veel dichter bij mijn werk maar weer een gestoorde eigenaar waar ik als enige een beetje mee om kan gaan omdat ze op mijn moeder lijkt. Ik speel nu 1 keer per week een pokertournament en heb al 450 dollar gewonnen. Mijn computer was gewoon een week stuk maar is nu weer gemaakt. Ik draai nu avonddiensten en verdien meer per uur en heb minder stress op het werk. Ik blog bijna niet meer omdat het leven hier te gewoon is. Daardoor weten de mensen het niet.
Ik ben samen met Liu verhuisd naar Chatswood. We leven in een groot huis met 5 slaapkamers, een gedeeltelijke keuken en badkamer. Oud, vervallen en vies. Kakkerlakken die overal in Sydney voorkomen zijn hier zeker van de partij. En schimmel in het huis is ook vrij normaal. De Zuid-Koreaanse vrouw komt om de 2 dagen ‘s ochtends eens langs om te kijken hoe het gaat en klaagt dan over van alles. Afval dat niet goed gescheiden is, licht dat nog aan staat, raam dat niet open is gezet in de badkamer na het douchen. En haar grootste zorg is dat we niet mogen drinken in de openbare ruimte. Om 1 of andere reden heeft ze daar een hekel aan. Iedereen heeft ondertussen een hekel aan haar gezeur en bemoeienissen maar ik neem dat met een korrel zout. Ik ben dat mijn hele leven wel gewend en houdt nog steeds van die persoon die me zo heeft opgevoed.
In mijn oude flat stond een fiets op het balkon gedurende de drie maanden dat ik er woonde. De fiets is nooit gebruikt, had een lekke band, verkeerd afgestelde versnellingen, kapotte achter schijfrem die aanliep en wat roest. De fiets scheen van de Fransman te zijn die werkte als vechtersbaas voor de gevaarlijke eigenaar. Hij heeft hem gekocht en daar gestald zei hij. De fransman is inmiddels ontslagen omdat hij geld heeft gestolen van de eigenaar. Bij het verlaten van de flat heb ik de fiets maar mee genomen. Anders zou hij daar nog weg roesten en dat mag niet. Heb de band gefikst, versnellingen afgesteld en hem naar de fietsenmaker gebracht voor de achter remmen. Zelf nog licht gekocht, een slot tegen diefstal en een helm die verplicht is en nu kan ik Sydney op de fiets verkennen. Dat gaat genieten worden!
Waar drugs in Nederland legaal is, is pokeren illegaal. Maar in Australië is dat andersom wat in principe een logischere zaak is. Wekelijks zijn er vele live toernooien waarmee je met andere mensen speelt in speciale gokgelegenheden. Ik speel de freerolls waarbij je gratis kan deelnemen en vrijwillig bijbetaalt als je extra chips wilt kopen of eruit vliegt voor de eerste pauze. Mijn doel van mijn reis is een betere pokerspeler worden. En Australië is daar een ideaal land voor. Ik heb al 3 freerolls gewonnen wat me drie keer 150 dollar heeft opgeleverd.
Ik ben gepromoveerd op mijn werk. Mijn oude collega had een stapel pallets bijna op een paar managers laten vallen met zijn heftruck en is overgeplaatst naar de dagdienst en geruild met mij. Ik draai nu avonddiensten en werk van 15.00 tot 23.00. Tijdens deze diensten heb ik veel minder stress. Daarbij komt dat ik nu kan uitslapen en laat naar bed kan gaan en meer geld verdien. Ik run de hele dienst op mezelf en ben de baas van mijn eigen afdeling. Het leven is fantastisch.
Mijn harddisk van mijn laptop was gecrasht waardoor ik helaas aan een nieuwe moet. Ik heb er nu een 1 terabyte in zitten. En helaas, voor de kenners en geïnteresseerden onder ons, het is geen SSD. Voor de niet kenners onder ons een veel snellere harddisk dan de standaard harddisk, maar reteduur. Maar ik ben er blij mee en mijn laptop loopt weer super. 150 bugs armer maar dan heb je ook wel wat.
In de westerse wereld gaat het nog altijd om de toekomst. Daardoor is backpacken hier anders dan in Azië. In Azië leven ze bij de dag. Ondanks deze, voor mij, mooie en zorgeloze levensstijl zie je veel geëmigreerde Aziaten naar dit land. Zijn ze het genieten bij de dag zat? Of zit er in ieder persoon wel een Westers virus monstertje? De vele Aziaten die hier zijn noemen het leven in Azië leven om te overleven. En hier kunnen ze werken aan de toekomst. Momenteel ben ik gefocust op de toekomst. Half mei zal eindelijk de tijd aankomen dat we gaan genieten. Ik zal dan mijn baan opzeggen en dan starten we met een Road trip. Natuurlijk komen er dan meer blogs per maand. Voor die Road trip zijn de voorbereidingen in volle gang. Maar daarover meer in een volgend blog.