Dat was Australië

15 oktober 2013, 9 uur in de ochtend landde ik in Sydney. Een heel jaar in het vooruitzicht. En ik had geen idee hoe ik dit jaar ging invullen. Wat ik zou gaan doen. Wie ik zou ontmoeten. Wat er zal gebeuren. En dat is waarom ik hou van reizen. Maar een jaar gaat zo snel. Want nu? Op 13 oktober 2014, is dat jaar voorbij. En zit ik in het vliegtuig terug naar Kuala Lumpur. Waarschijnlijk hetzelfde vliegtuig dat mij hierheen heeft gebracht. De droom is over.

Het was een jaar dat ik voor geen goud heb willen missen. Ik ben zo ontzettend blij dat ik naar Australië ben gekomen. Het land van een redelijk rechtssysteem en geen mierenneukerrij van de politie. Het land van de 7staten met ieder zijn eigen klimaat en regels. Het land van goede salarissen en kansen voor iedereen. Het land waarin je ook werkelijk iets kunt opbouwen. Het land van een prachtige natuur. Het land van de nationaal parken met openbare barbecues waar alle families en vriendengroepen op zondagen heerlijk van genieten. Het land met parken en gratis fitness pleintjes. Het eerste land van mijn reizen waar ik zou kunnen en willen wonen voor de rest van mijn leven.

In Australië heb ik veel meegemaakt, bereikt en geleerd. Een gestolen creditcard die mij bijna terug bij af bracht waar ik nu helemaal van opgekrabbeld ben. Mijn 30e verjaardag die fantastisch was gewoon omdat er random mensen aanwezig waren. Een fantastisch hostel bij aankomst waardoor ik Hakan heb ontmoet. De keuze met Hakan om naar een flatshare te gaan waardoor ik Liu heb ontmoet en vele anderen. Een fantastische kerst met al deze nieuwe vrienden. In 6 maanden bestond mijn rijk uit een auto, een fiets (die later 2 keer gestolen zou worden) en een aardige bankrekening en een Duitse/Turkse vriend en een Hongkonger waarmee ik een fantastische Roadtrip heb gemaakt. en half Australië heb gezien Bij terugkomst in Sydney nog een goede baan gevonden waarbij ik minimaal 50 uur per week kon werken en gemiddeld 900 dollar per week verdiende. Een fantastische maar ook nare tijd in een nieuw hostel bij terugkomst in Sydney. En zelfs op 1 punt had ik 2 fietsen. En dan het einde waar ik het probleem had om 1 fiets en 1 auto kwijt te raken. Gelukkig heeft god mij geholpen en is mijn fiets 4 dagen voor vertrek alsnog gestolen en heb ik mijn auto voor een prikkie kunnen verkopen aan een medebackpacker die hem door gaat verkopen.

En nu zit ik in het vliegtuig. Ik heb hier veel geleerd. Ik kwam in Australië aan en dacht dat het leven paradijs zou zijn. Maar het was niet. Werk vinden was niet zo makkelijk met de stijging van de werkloosheid hier en dan was ook nog eens mijn creditcard gestolen. Toch heb ik me staande gehouden, doorgezet, een plan uitgezet en ga ik nu weg met 15.000 dollar. Ondanks dat ik magazijnwerk heb vervuld ben ik dichterbij een idee gekomen wat voor soort werk ik zou willen in Nederland. Alleen waarom er zo veel idioten in mijn laatste hostel waren ben ik nog niet uit. Misschien omdat ik nu te goed ben geworden als backpacker.

Ik dank iedereen voor een fantastisch jaar in Australië. Iedereen, jullie, die mij hebben moeten missen in Nederland. Iedereen die ik heb ontmoet in Australië en er een goed jaar van hebben gemaakt. Mijn collega’s op het werk waar ik veel tijd mee heb doorgebracht en erg veel mee heb gelachen. Mijn recruiters bij het uitzendbureau die vertrouwen in mij hadden en ervoor gezorgd hebben dat ik non stop heb kunnen werken. Mijn trainers op het werk die mij onder hun hoede namen en mij gedrild hebben totdat ik alles wist. En vooral Liu en Hakan die een groot deel van.