Chongqing, de beste stad die ik tot nu toe gezien heb in China
Mijn aankomst in Chongqing was weer als vanouds. In de trein contact gemaakt met een paar Chinese studenten die op weg naar huis waren. Door de vertraging reden er weinig bussen en waarschijnlijk niet de bus die mij geadviseerd is door het hostel. In de trein heb ik de studenten via mijn laptop laten zien dat ik het yangtze River hostel ik zocht. De Chinese studenten wezen mij een andere bus aan en één ging er met me mee de bus in. Als dat maar goed komt! Op een gegeven moment werd mij verteld dat ik eruit moest samen met haar. Toen we eruit gingen stonden haar ouders haar op te wachten en zouden ze naar mijn bestemming brengen. Uiteindelijk eindigt de rit voor het luxe Yangtze River Hotel. Tja, dat is een verschil van 1 letter maar wel een dure. Na veel vertaling gedoe met het adres uit mijn laptop en hulp van de politie (die meer tijd voor mij had dan voor de auto’s die ze aanhielden) heeft een taxi mij naar het hostel gebracht.
Chongqing heb ik ervaren als de leukste maar ook beste Chinese stad tot nu toe. Als je China wilt zien moet je hier zeker heen gaan. Het verschil tussen arm en rijk is hier goed te zien en te ervaren. Zo loop je tussen de luxe gebouwen en zo loop je op een achterbuurtmarkt met als handel oude boormachines en verroestte spijkers, De rommel ligt daar met bergen op straat, pool en kaart wordt op straat gespeeld, binnen is iedereen her en der aan het gokken met het spelletje mahjong, de tandarts trekt de tanden terwijl de klanten ernaast aan het wachten zijn (zoals wij de kapper kennen) en de bambams (of iets dergelijks) oftewel de oude vrouwen die met superzware rugzakken op hun rug lopen om goederen te vervoeren voor geld kom je overal tegen.
In Chongqing waren de mensen een stuk kalmer. Ze lieten je rustig kijken en drongen niet al gekken aan om je te laten kopen. Iets wat ik zeker waardeer. Ook hier weer met random fans op de foto gegaan. Weer goed voor mijn ego. En ik moet zeggen, als dit een dag niet gebeurt, begin ik me ongelukkig en onbelangrijk te voelen.
De rivercruise en mijn verblijf in Chongqing waren geweldig. Dit door de ontmoeting met een oude bekende uit een hostel in Mongolië en de vele leuke mensen die ik daar heb ontmoet. De Brit was een gezellige gast die ook wel Mister Bean genoemd wordt. Hier ging ik de cruise ook maar mee doen. Dat belooft gezellig te worden. In het hostel verbleven nog 2 Nederlanders. Je vindt ze overal!
De eerste dag wat gelopen en ’s avonds gegeten met de Nederlander, Brit en 2 chinezen. We hebben de traditionele hotpot gegeten. Dat is de locale specialiteit hier zeiden ze mij. Waar heb ik dat eerder gehoord? De pan soep stond niet goed op het vuur en moest bijgesteld worden. Bij het opnieuw aansteken van het gas wouden we voor de zekerheid wat afstand nemen maar dat was niet nodig volgens Michael (de Chinese jongen).” Nothing serious” zei Michael. Maar bij het aanzetten van het gas kwam er toch een explosie, niet normaal! Later op de avond probeerde Michael ons nog meerde keren gerust te stellen met nothing serious, maar wij wisten al wat dat betekende. Alleen het schaaltje MSG dat je bij je eten kon gooien noemde Michael serieus.
In het hostel hadden ze Europees ontbijt. Dat bestond uit 2 sandwiches, geprakte eieren, ham en worst. Ik ben toch maar voor mijn brood met pindakaas gegaan. Maar ik kom in de verleiding om te vragen waarom ze in China geen chinees eten verkopen. Ik kan namelijk nergens Bami met Satésaus bestellen. Dat kennen ze hier niet eens! En als zij mij gaan vertellen wat Europees is, ga ik ze eens vertellen wat Chinees is.
Ondanks dat Chinezen hier totaal ander eten serveren dan wat wij kennen van de Chinees in Holland. Is het overheerlijk. Zo heb ik overheerlijk bananenbrood gegeten uit een bananenbrood bar op straat. En voor iedereen die altijd zei dat ik geen hersens had of zaagsel in mijn kop had, ook daar heb ik er wat van gegeten. Van een varken is mij verteld. Hopen dat het helpt en dat het gezeur over is. Alleen de maaltijd met de “kopie van de buurman truk” was geen succes. Wat we aten weet ik niet. Maar het rook naar hond. Het was taai en walgelijk. Ik heb het alleen in mijn mond gehad. En van de drie borden hebben we er 1 opgegeten, wat het ook was. Tijdens deze eetsessie had er best wat korting afgemogen vanwege de entertainment met de chopsticks die wij als buitenlanders elke keer weer laten zien. Het is voor de chinezen een groot spektakel.
Na 3 dagen heel wat vrolijke kilometers in Chongqing te hebben gewandeld was het weer tijd om ook deze stad te verlaten. Op naar de River cruise!