Japan is in vele gevallen net als Nederland. Zo hebben zij ook vele wellness centers. In Nederland kennen wij dit als een dagje sauna. Hiermee is Japan uniek in Azië. Omdat er in Azie meestal geen sauna´s zijn. Naakt zijn in een publieke gelegenheid is meer een fobie in Azie.
Het complex waar ik naar toe ging heette Spaworld en bestond uit 8 verdiepingen. Op de eerste verdieping/begane grond zat de entree. Op verdieping 2 het restaurant. Op verdieping 3 zat de speciale steen sauna. Op de vierde verdieping zat het Europese gedeelte waar alle sauna´s en baden in het thema stonden van Europese landen. Op de zesde verdieping stonden alle sauna´s en baden in het teken van Aziatiche landen en op de achtste verdieping bevond zich een zwemparadijs. De verdiepingen 5 en 7 bevatten de hotelkamers.
Maar eerst verdieping 1 natuurlijk. De entree. Ik loop naar de kassa en vroeg om uitleg over de sauna. Wat ze denken weet ik niet. Maar meteen vroeg ze of ik Japans sprak, hoe komt ze erbij?Natuurlijk niet! Dan probeert ze maar Engels te spreken voor me. Ze kon me geen kaartje verkopen, daarvoor moest ik naar de kaartautomaat. Een standaard gebruik in Japan. Een kassa hebben met een volledig geautomatiseerde kaartautomaat ernaast. Ze hebben de kassa’s alleen nog om je kaartje te controleren. Maar het kopen moet bij de automaat. Ze lag me in ieder geval alles uit. Mijn schoenen moeten uit en in de kluis op de eerste verdieping, daarna moet ik de lift in naar verdieping 4. De mannen en vrouwen worden gescheiden. Het Europese gedeelte is deze maand namelijk voor de mannen en het Aziatische gedeelte voor de vrouwen. Ik kleed me om op deze verdieping en als ik naar het zwembad wil moet ik me eerst daar omkleden en dan de lift in naar de achtste verdieping.
Verdieping 4 was paradijs. Het was nog steeds rondkijken om te zien hoe alles in zijn werk gaat maar het systeem was simpel. Je kleed je om wat betekent dat je naakt gaat en je pakt een handdoek. Handdoeken en kleding om jezelf een beetje aan te kleden als je naar een restaurant verdieping of het slaapgedeelte gaat werden in overvloed geleverd en waren vrij te pakken en te wisselen. De handdoek was net groot genoeg om je luiter te bedekken en zo liep ik het badhuis in. Het was er groot en fantastisch en ze hadden van alles wat. Warme baden, koude baden, stoomcabines, gouden sauna, hele het sauna’s, wat lauwere sauna’s en opgietingen. Dat was allemaal net als in een Nederlands welness resort. Er waren natuurlijk ook dingen die opvielen. Want Japanners gaan nog een beetje verder dan Nederlanders.
Het meest opvallende is de verzorgingshoek. Dit is ook de enige plaats waar de douches zitten. Dit is een lange rij met wastafels afscheiden door schotten zoals je bij piesbakken hebt op de mannen wc. Bij elke wastafel staat een laag krukje, hangt een douche, staat een flesje shampoo, bodywash, scheerschuim en hangt er een nagelknippertje. In Nederland hangen er vaak bordjes dat je in de sauna niet mag scheren en knippen. In Japan worden de scheermesjes met dezelfde regelmaat geleverd als de handdoeken en is het een gewoonte voor de Jappanners om er even uitgebreid voor te gaan zitten. Ze nemen er rustig de tijd voor hier om zich even goed te wassen en te scheren. Als goede integratie heb ik ook maar meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt.
De sauna is 22 uur per dag geopend en 2 uur gesloten om alles te reinigen. Maar gedurende de hele dag is er 1 medewerker druk in de weer om alles op orde te houden. Zo loopt hij rond met een bekertje en een meter om de kwaliteit en temperatuur van het water in alle baden van tijd tot tijd te meten. Als hij daarmee klaar is is hij weer druk bezig met het verschonen, vernieuwen en aanvullen van de handdoeken, kleding en scheermesjes. De jongen heeft het er maar druk mee.
En in deze sauna kwam ik dan eindelijk de wc tegen waar ik al zoveel over gehoord heb. Japan staat bekend om zijn luxe wc’s met allerlei opties. En de wc waar ik nu op ging zitten had een knoppenkast naast mij zitten. Niet wetende wat er zou gebeuren maar nieuwsgierig druk ik op wat knopjes. Ik hoor een geluidje en ben benieuwd. Opeens schiet ik een beetje op van de kontmassage die volgt. Een klein straaltje spuit opeens van onder recht in mijn anus. Verrassend maar zeker niet onaangenaam. Hoe komen ze erop. Ik hou van de Japanse wc!
Na al deze ongein op verdieping 4 was het tijd om de achtste verdieping eens te bekijken. Omkleden en de lift. Het zwemparadijs was niet verkeerd. Hier waren vooral de kinderen en gezinnen aan het spelen. Het water was er kouder dan ik al gewend was en voor de glijbannen moest je betalen. De school was net uit dus er waren best veel kinderen. Ik had het al snel gezien en besloot weer terug te gaan naar de vierde verdieping en te chillen.
Maar waar ik dacht dat de kinderen wel in het zwemparadijs zouden blijven, kwamen ze ook naar het saunaparadijs. De kinderen waren rond de 14, begin pubertijd en hier waren ze niet veel anders dan dat ik al eerder had gezien in de metro. Ze vonden het maar wat grappig hoe die kleine luiter van ze op en neer ging vanwege het water dat hem lichter maakt. En ook als ze het water even uit kwamen waren ze elkaar aan het uitlachen omdat sommige kinderen een kleine stijve hadden. Dan gingen ze maar weer snel het water in en lagen ze allemaal dubbel. Dat dat allemaal kan in Japan?
Na een pittige 6 uur sauna vond ik het wel weer mooi geweest. En was het tijd om me aan te kleden. Te fohnen, after lotion op te doen. En naar de eerste verdieping te gaan om uit te checken en mijn polsband af te rekenen. Alle kosten die je die dag gemaakt hebt staan geregistreerd op deze polsband. Als je deze kwijt raakt betaal je 100 euro. Veel meer dan het eten dat ik gekocht heb. Maar natuurlijk overkomt mij weer iets dat alleen mijn ouderdom kan veroorzaken. Die stomme checkuit machines van die japanners doen niet wat ik wil. Ten eerste was de engelse taal niet te vinden. Maar ondanks dat het idee simpel was volgde ik het systeem. Ik gooi mijn polsbandje in de machine. Hij vertelt me hoeveel het is maar als ik erachter kom dat ik alleen groot geld heb dat hij niet kan wisselen wil ik annuleren. Maar na annuleren kreeg ik mijn polsbandje niet meer terug en was ik hem kwijt. Daar sta je dan. Gelukkig was er een medewerker die mij geloofde en hoefde ik de boete niet te betalen.
Na deze korte trip in Japan was het alweer tijd om door te vliegen naar Bangkok om naar Cambodia..Hier zal ik mijn tijd een beetje uitzitten op een tropisch eiland totdat mijn broer komt.