Rush, rush, rush, zo gaat het voor mij in Cambodja. En zo kwam ik aan in Koh Kong. Mijn basis voor de trip naar de jungle van de Cardamom Mountains. In mijn onderzoek naar Cambodja kwam ik erachter dat 70% van het landschap vroeger bestond uit tropisch regenwoud. Door de houtkap is dit nu nog maar 20%. Alles wat nog bestaat is beschermd gebied. De Cardamom Mountains maken hier ook deel van uit. Oorspronkelijk wou ik het regenwoud van Borneo bezoeken, maar een voorproefje als je toch in de buurt van een ander woud ben is nooit weg.
Er bestaat een south park aflevering over het tropisch regenwoud. Hierin word het belang van het beschermen van het tropisch regenwoud aangegeven. Daarbij gaan de 4 kinderen het woud in en wordt hun gids door een slang gedood. Daarna maken verschrikkelijke dingen mee en ontdekken de kwaden van het regenwoud. Uiteindelijk worden ze gered en ontsnappen ze uit het woud. Aan het eind van de afleveringen zijn ze een actie begonnen tegen de beschermers en pleiten ze voor het zo snel mogelijk verdwijnen van het woud.
Dat gevoel had ik ook de eerste dag. Soms snap ik niet waarom ik bepaalde dingen nu precies gedaan heb. In Koh kong heb ik een Jungle trip voor 2 dagen en 1 nacht geboekt. De baas van deze organisatie was een Duitser van zo’n 60 jaar. Vanuit zijn resort aan de rand van de jungle begonnen we met een goed Duits ontbijt. Daarna begon het. Vanuit het resort liep ik samen met een Canadees en onze gids voorop de jungle in. De gids was een vrij goed getrainde jungle man. De Canadees een ervaren wandelaar, en ik? Ik ben een sporter die al bijna een half jaar op non actief staat en mij vermaak met bier, McDonald’s en Aziaten. Een uur met 30 graden van rots naar rots over de rivier springen, dat ging nog wel. Na 30 minuten zijn je kleren volledig doorweekt van het zweet en je bril is totaal beslagen van de hitte. Dat je af en toe uitglijdt en valt is gewoon incasseren. Geen probleem. Maar deze jungle man en Canadees hadden nog nooit gehoord van pauze. En na 2 uur klimmen met 30 graden had ik het wel gehad. Ik snap er niets van, zou McDonald’s dan echt zo schadelijk zijn voor je conditie? Na een paar pauzes, die door mij ingelast werden, legde de jungle man zijn machette na 3 uur wandelen dan eindelijk neer. Hij begon het eten te serveren, het kamp voor de nacht op te zetten en wij konden eindelijk genieten van een heerlijke verfrissende duik in het meer. De rest van de dag bestond uit zwemmen en luieren in de hangmat. En daar deed ik het toch voor.
De volgende morgen wakker geworden met een heerlijk ontbijt inclusief vers gevangen vis. Deze jungle man spreekt geen woord Engels maar weet wel hoe je moet overleven in de jungle. Hij klimt in de bomen om mango’s te plukken voor ons, vangt vis, vermoord slangen, verwijderd onze teken keer op keer en maakt de weg vrij van alle takken die ons in de weg staan. Volgens de baas schijnt hij ook al een keer malaria overleefd te hebben.
Deze dag hebben we een kleine wandeling gemaakt naar een meer, wat gezwommen en zijn we naar ons eindpunt gelopen. Een prachtige waterval. Hier werden we met de Suzuki Vitara van de Duitse baas weer opgepikt en terug gereden naar het dorp.
Ondanks dat ik mij de eerste dag afvroeg waarom ik dit in godsnaam gedaan heb, en ondanks allerlei nare bijkomende omstandigheden van de jungle zoals de hitte, het bijbehorende zweet, de muggenbeten en de teken heb ik een leuke tijd gehad in de jungle. Volgende keer zoek ik wel eerst uit of er geen helikoptervluchten beschikbaar zijn.