Oorlogsgebied, dat is het momenteel in Thailand. Je kan de straat niet op zonder waterdicht documententasje voor je geld en niet zonder een degelijk waterpistool. Momenteel wordt er in Thailand het sokran gevierd. Dat is het waterfestival. Ter ere van het nieuwe jaar. Iedereen is gewapend en maakt elkaar nat. Er rijden pick-ups door de stad met watertonnen en mensen erin om al rijdend iedereen nat te maken. Aan de kant van de weg staan vele groepen mensen met slangen en watertonnen om voorbijgangers nat te maken. Wil je deze dagen de straat op gaan en droog overleven? Vergeet het maar!
De eerste dag heb ik mij gewapend met een klein pistool welke effectief was voor het richten op de hoofden van mensen. Helaas werd dit beantwoord met een headshot terug op mijn ogen door een supersoaker R5000. Hierdoor was ik voor een paar minuten uitgeschakeld en heb ik 1 lens verloren. Hierna ben ik afgedropen naar mijn basis in het hostel om mij te vermaken met de akelige chinees die in mijn dorm slaapt.
De chinees herinnert mij precies aan hetgeen waar ik een hekel aan had bij de chinezen. Na de eerste ontmoeting met deze jongen die slecht Engels sprak ontmoette ik ook zijn zojuist gedraaide niet doorgetrokken drol in de wc. Zijn Engels was niet voldoende om hem duidelijk te maken dat dit niet gepast is. Ik had het ook niet voor hem moeten doortrekken, maar zijn neus erin duwen. Net als je doet met honden die in huis poepen.
De avond was het een erg naar geluid om de hele tijd of een boer, scheet, snuiven van de neus of andere geluiden te horen die ik niet kon plaatsen en zich allemaal achter de gordijnen van zijn bed afspeelden.
Het feit dat de chinezen geen manieren hebben, daar had ik een hekel, ja.
De tweede dag van het waterfestival heb ik mij aangesloten bij het team van de zweed die ik eerder op mijn weg in Laos heb ontmoet. Ook heb ik deze dag geïnvesteerd in een groter wapen. Het team van de zweed bevond zich in de soy 4 in sukhumvit waar het bar tegen bar ging. Alle voorbijkomende tuktuks, voetgangers en scootertjes kregen de volle laag. Maar ook de pick-ups met hun IJswater vochten goed terug.
De tweede dag eindigde wat minder toen er besloten werd naar Silum te gaan. Ik weet niet wie er ooit met Koninginnedag in Amsterdam centrum is geweest, maar vergelijk de drukte in deze wijk daar maar mee. Lopen ging haast niet, iedereen smeert je in met de witte baby poeder die om 1 of andere reden ook bij het festival hoort en de lol was er hier vanaf voor mij. Gelukkig via een zijstraat weten te ontsnappen en een taxi terug naar mijn hostel gepakt.
’s Avonds nemen de meeste soldaten hun rust en zijn de straten redelijk veilig. Maar niet waar ik liep. Een nietsvermoedende Arabier kon er niet mee lachen toen ik hem onverwachts op zijn droge T-shirt in de rug schoot terwijl hij bij een marktkraampje iets aan het bekijken was. En ik zei nog “solly” tegen hem. Toch reageerde hij geïrriteerd. Snap jij dat nu?
De derde en laatste dag van het festival in Bangkok had ik mijn dag rust. Na het sokran festival heb ik nog 1 dag sightseeing gedaan in Bangkok. Dit om de stad ook eens op een serieuze manier te ontdekken. Helaas ging ik de volgende dag alweer naar Pattaya om mij opnieuw in het waterfestival te begeven dat daar later is gestart en later eindigt.
(Ter info, ik loop achter met mijn blogs. Dit was een week geleden. Momenteel ben ik al in Vietnam) Ik hoop zo snel mogelijk weer bij te zijn met mijn blogs)