Ieder die ooit wel eens de videogame GTA heeft gespeeld kent de steil van de missies wel. Je bent een zogenaamde gangster die werkt voor een organisatie of verschillende mensen. Deze mensen laten je tijdens het spel allerlei opdrachten uitvoeren waarbij je vaak door de stad zal moeten rijden om mensen te volgen, vermoorden, deals te maken en dat soort dingen.
Mijn missie in Hue was om Mr Hoang naar het strand te volgen. Mr Hoang zat op de bike voor mij met zijn vriendin en met hen zou ik een avondje strand doen. Maar Mr Hoang volgen was niet makkelijk. Hij boekt iedereen als een malloot voorbij en zijn achterlicht was moeilijk te volgen in het donker tussen al die andere achterlichten. Daar komt bij dat ik niet de beste Bike mee heb gekregen van zijn hotel. Gelukkig ben ik deze rijsteil enigszins gewend en arriveren we samen op het strand.
Het strand van Hue is een rustige plaats om te zijn tijdens de avond. Een aantal Vietnamezen bevindt zich aan de kustlijn van het water om een pootje te baden of volledig het water in te gaan. Wat kinderen komen voorbij om mij zakjes chips te verkopen en vervolgens te gaan spelen in het zand en het bier en ijs staat klaar om in gebruik genomen te worden.
De Aziaten hebben vreemde gewoontes als het gaat om zwemkleding. Tot hun 10e jaar ongeveer gaan de kleren volledig uit zonder dat het ze kan schelen. Vanaf de pubertijd gaan de jongens in boxer of zwembroek en de meisjes houden hun kleding volledig aan. Na het zwemmen kleden ze zich om naar droge kleding. Rare mensen, die Aziaten.
Het strand was voorbij, ik ben terug in mijn hotel. De avond was niet voorbij en na 30 minuten zou Mr Hoang mij oppikken bij het hotel om naar het restaurant te gaan. Mr Hoang moest eerst even een vriendinnenwissel doen. Na 30 minuten word ik gebeld of ik voor op de straat klaar wil staan. Dat is goed. Na 1 minuut komt er een motobike driver aanrijden. “Hey friend, how are you” zegt hij. “Spring op mijn bike”. Hij spreekt je aan zoals ze allemaal doen, alsof ze je al jaren kennen. Maar dit keer wachtte ik echt op iemand. En misschien kon ik hem ook wel van de vorige avond, alle Aziaten lijken op elkaar, zeker als je bier op hebt. In mijn veronderstelling dat deze man door Mr. Hoang is gestuurd stap ik achterop. Maar na 2 afslagen verder begin ik te begrijpen dat we niet de goede kant op gaan. “Stop, stop, stop, waar gaan we heen?”. Schreeuw ik. “Naar je vriend” zegt hij en rijdt nog even door. Toen ik weer zei dat hij moest stoppen, deed hij dit ook. Net nadat hij stopte, stopte er ook een andere scooter naast ons met Mr Hoang erop. Mr Hoang vertelt mij dat ik geluk had dat hij me zag net toen hij kwam aanrijden. Ik stap over op de andere scooter en heb een klein argument met de motobike driver omdat hij nog geld wou hebben ook. Waar deze man mij heen wou brengen is een raadsel. Natuurlijk ben ik altijd in voor avontuur maar god redt mij telkens weer op tijd.
Hebben jullie je ooit wel eens afgevraagd waarom we van die simpele liedjes als “Dikkertje dap”, “hoofd schouders knie en teen” en dergelijke leerden op school? Dat is voor als je dronken bent. Als er geen live boom boom plaats vindt in je kamer, en je zoekt afleiding, kan je dat soort liedjes gaan zingen en het werkt ook perfect. Daarnaast kom je mensen tegen uit andere landen die geen Nederlands kunnen maar wel Dikkertje dap in het Nederlands kunnen zingen. Het zou dan stom zijn als jij niet mee kan zingen. Ik geef dus ieder als advies: “Ken je liedjes!”
Dit was mijn laatste nacht in Hue. De volgende dag zou ik mij bevinden in een slaaptrein naar Saigon om van daaruit nog een paar dagen in Saigon te blijven en naar Manilla te vliegen. Manilla schijnt een stad van avontuur te zijn. Voor Manilla ben ik verschillende keren gewaarschuwd. “Het kan gevaarlijk zijn.” Was de boodschap. Ik ben benieuwd wat mij daar dus te wachten staat.
Even een extra note. Ik loop wat achter met mijn blogs. Er komt er nog 1 van mijn belevenissen in Saigon. Vannacht vlieg ik naar Manilla. In de Filippijnen zijn zojuist 11 doden gevallen door een tropische storm. http://www.telegraaf.nl/buitenland/9725459/__Tropische_storm__Filipijnen__.html?sn=buitenland
Hij trekt door naar Luzon. Dat is het noorden van het eiland waar Manilla op ligt. Ik laat jullie het horen als ik er ben.