Noordoost Thailand, dat is de bom. Weinig toeristen, hier zie je het echte Thailand. Het zou het helemaal worden. En dat wou ik. Niet naar toeristenplaatsen maar naar plaatsen waar je bijzonder bent als buitenlander. Het gevoel van sommige plaatsen in China en het platteland van Noord-Vietnam terug krijgen. Nou, dat gevoel kon ik vergeten.
Bangkok gaf mij wel weer het gevoel van China en Moskou terug. Voor het eerst dat ik weer in een metro zat. Ik was bijna vergeten hoe het werkte. Vervolgens op de bus terminal een super deluxe bus naar Khorat / Nakhon Rachasima geboekt en het avontuur tegemoet. Op hostelworld had ik al een goedkoop verblijf in gedachten. Echter aangekomen bleek hostelworld het in een totaal andere plaats voor mij gezocht te hebben. Een tuktuk driver bracht mij als alternatief naar een super deluxe hotel. Lekker voorbereid weer van me.
Na onderzoek in dit dorpje van Thailand bleek het niet zo toeristenloos als ik dacht. Althans misschien zijn de blanken die ik er zag wel inwoners. Vaak waren dit oude mannetjes die soms wel soms niet met hun gezin of met een vrouw rond liepen. Maar blanken kennen ze er zeker. Een brommerverhuur plaats kennen ze er niet. Degene die er waren, waren gesloten of de eigenaren spraken geen Engels. Plan gefaald. En zin om met de bus te gaan naar al die plaatsen had ik niet echt. Volgend plan was maar weer terug keren naar Bangkok.
In Hongkong heb ik 2 Thaise ontmoet. Ik heb voor deze 2 een tas opgepikt in Hanoi die ze daar vergeten waren en de bedoeling was om deze af te leveren als ik in Bangkok zou zijn. Zou me ook een gratis slaapplaats opleveren. Bij het zoeken naar contact met 1 van de dames bleek dat ze momenteel niet in Bangkok waren. Maar omdat ik naar Bangkok terug zou keren, zou ze zorgen dat ze er deze avond zou zijn. Geweldig. Eindelijk een keer een goedkope slaapplaats. Maar 12 uur midden in de nacht aangekomen bleek er niemand thuis te zijn. Na het checken van het internet bleek er iets tussen gekomen te zijn. Zus plotseling in ziekenhuis. Geloof jij het? Niet als je 2 uur lang bezig bent geweest om vanuit het bus station in Bangkok naar hun huis te komen. Daarna moet je nog eens naar een hostel zien te komen. Na nog een taxirit verder en 1 uur lopen door Sikhumvit naar een goedkoop verblijf had ik eindelijk een nieuw hostel gevonden. Gelukkig was 2 uur ’s nachts inchecken geen probleem.
Over het algemeen moet ik vertellen dat Thailand mij erg tegenvalt betreft de goedkope naam die het heeft. Ik heb het idee dat mijn geld hier mijn portemonnee uit vliegt en dan vooral aan de slaapplaatsen en de diverse dingen die ik heb gekocht zoals kleding en oh ja, mijn nieuwe Iphone 5. Nog niet uit in Nederland maar hier in Azië te krijgen. Iphone 5, met Wifi en televisie. Mijn vorige mobiel is namelijk kwijtgeraakt. Waarschijnlijk ergens in Cambodja uit mijn broekzak gevallen. Net als mijn sleutels. Ik heb dus geen Nederlands nummer meer.