Het was me het zondagje wel. Het was een dag waarin ik leefde in het moment. En van het een naar het ander ging. Aan het eind van deze zondag voel ik me goed. Maar dat gevoel is tijdelijk. De pijn volgt snel.
Een week geleden in het winkelcentrum, stond er een vrouw karatelessen te verkopen. Ik sloeg een praatje met haar aan uit interesse. Ikzelf beoefen Jiu Jitsu maar dat is hier in Sydney bijna niet te vinden. Zelfs Judo waar in Nederland veel kinderen die een vechtsport willen doen mee beginnen is hier bijna niet te vinden. De mevrouw wist niet eens wat Jiu Jitsu was. Na een gezellig gesprek heb ik me erin laten luizen. Ik heb 2 lessen gekocht voor 20 dollar. Een promotie. Ook dat is een verschil in Nederland. In Nederland zijn de proeflessen gratis. Mijn eerste les zou zijn op zondagochtend 10.00, 15 minuten fietsen vanaf mijn huis.
De karateles werd gegeven in een gymzaal van een openbare school. In deze gymzaal was ook een toneel geïntegreerd. En ondanks dat ik dacht dat de Nederlandse en Australische cultuur niet veel verschillen, werden de verschillen deze ochtend voor mij zichtbaar. Zichtbaar in de zin van opvoeding en het grootbrengen van de jeugd van een land. Zou hierin ook het succes van Australië liggen?
De gymzaal bevatte hier en daar wat propaganda. Aan de linker en rechterzijde van het toneel hingen 2 grote teksten. Aan de linkerzijde het volkslied van Australië. Aan de rechterzijde een tekst met wat het inhoudt om Australiër te zijn. Zodat deze kinderen dat altijd weer herinneren als ze gaan gymmen. Ook hangen er op A4 blaadjes gedragsregels door de hele zaal. Met teksten als:
- Wees verantwoordelijk voor je daden en ook voor die van anderen
- Draag je uniform met trots
- Neem uitdagingen aan
De Australische kinderen worden op deze manier op vroege leeftijd voorbereid op het moment dat ze er alleen voor komen te staan in de maatschappij. De zinnen waarvan je kunt zeggen: “Jong geleerd, oud gedaan.” Want wie deze zinnen vroeg leert en met zich mee draagt een leven lang. Zal zeker meer succes hebben in het leven dan iemand die deze dingen niet begrijpt. Deze zinnen heb ik op mijn school gemist. Gelukkig is het nog goed met me gekomen.
De les was fantastisch. Dit was vooral vanwege hoe er met mij omgegaan werd. De groep bestond uit ongeveer 16 tot 20 personen met leeftijden van 5 tot 50. In het begin van de les werd ik voorgesteld en iedereen moest applaus geven. Daarna werd ik door een gevorderde apart genomen en kreeg ik 1 op 1 les in slaan en blokken. Er werd zelfs nog een stukje zelfverdediging gedaan vanuit het jiu Jitsu/judo waarin iedereen, zelfs de zwarte banden, aan het klungelen waren. Aan het einde van de les kreeg ik weer een applaus voor het bijwonen van de les. Ook alle jonge kinderen werden verplicht om beleefd “hallo” tegen me te zeggen. Ook iets dat ik mis in Nederland.
Na de karateles was het snel douchen omkleden en naar de stad. Ik was de hele week al bezig geweest met het zoeken naar een auto en vandaag was de dag dat ik mijn keuze zou maken.
Voor mijn zoektocht heb ik via Gumtree (Australische marktplaats) 3 auto’s bezichtigd. 1 Auto was een Ford falcon station wagon uit 2002 voor 2600 dollar inclusief alle campingspullen, matras en kussens. Naar mijn idee zaten er te veel kleine mankementen aan de auto waardoor ik hem niet heb gekocht. Daarnaast heb ik nog een andere Ford falcon uit 2003 station wagon bekeken voor 2200 dollar met geen technische mankementen en ook allerlei campingspullen erin. De 2 Duitse jongens hadden veel geld in de Ford geïnvesteerd omdat ze hem in goede staat wouden verkopen. De prijs was lager dan normaal omdat ze snel terug zouden gaan naar Duitsland en de registratie bijna verloopt. Deze auto klonk aantrekkelijk. Maar eerst ging ik nog een andere auto bekijken.
Ik ben op de fiets naar een Wholesale dealer gereden die ik via Gumtree vond. Zij kopen grote partijen gebruikte auto’s van de originele dealers in en proberen die met dikke winst te verkopen. Een Holden Commodore uit 1998 voor maar 1500 dollar zonder campingspullen. De verkoper bood mij nog 3 jaar garantie aan voor 500 dollar extra. Met deze garantie worden veel onderdelen gedekt als ze binnen 3 jaar kapot gaan. De garantie klonk aantrekkelijk en na enig twijfel tussen de Ford en deze bracht de dealer de prijs omlaag naar 1750 dollar inclusief 3 jaar garantie. De auto had een paar roestplekken aan de kofferbakdeur en de dealer was een gesneden verkoper. Vertelde tegen iedereen dat de auto’s zeer lekker rijden en pusht je echt om je beslissing te maken. Geeft allerlei redenen waarom deze auto beter is. Maar ik ben in het verleden al eens belazerd door zo’n dealer en ik had er hier geen goed gevoel bij.
Mijn gevoel lag bij de Ford falcon van de Duitse jongens. En zo heb ik op die zondag 2000 dollar gepind en 200 dollar geleend en ben ik bezitter geworden van een auto. Een 2003 Ford falcon BA XT station wagon Automaat.
3 Responses to Een productieve zondag