browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

A day at the races

Posted by on 1 February, 2011

Mijn moeder adviseerde mij in een reply op mijn verslag van Hong Kong om niet meer naar de gokhal te gaan. Maar iedereen weet dat als iets niet wordt geadviseerd, ga je het juist wel doen! De basisregel in opvoeden heb ik zelfs van haar geleerd. En daar gingen we dan op zondagmorgen met de Australische jongen die we gisteravond net ontmoet hadden naar de Paardenraces in Hong Kong.

Een totaal nieuwe ervaring voor mij. Dat paarden racen. Maar voor de Australische jongen een wekelijks ritueel. En aangezien ik toch nog een weekend in Hong Kong moet blijven en deze reis bedoeld is voor de nieuwe ervaringen, moet ik er maart het beste van maken en wil ik zo’n dag op de paarden races wel eens mee maken. En ik zal je zeggen. Totale leipe shit! Voor mij is het 1 grote grap als ik in het Duits begin te vloeken als mijn paard niet wint. Maar er zijn mensen die vrij serieus kunnen worden. Zij hebben waarschijnlijk ook geen 1 euro gewed op het paard.
Iedereen weet wel hoe het werkt denk? Ik moest nog geïntroduceerd worden. Elk half uur is er een race die maar 1 rondje van 1600 meter duurt. Zo’n 2 minuten. De 28 minuten daarvoor heb je tijd om bij te komen van je vorige verlies, te bepalen welk paard je dit keer gaat wedden en om er nog een bier tegen aan te gooien. Dan 5 minuten voor tijd kies je nog net op tijd een paard waarvan je denkt dat gaat winnen of gaat plaatsen voor de eerste 3. Dan start de race, in de laatste 30 seconden als de paarden bijna bij de finish zijn en voorbij komen begin je met de hele tribune te schreeuwen en gek te doen. En na de finish scheld je wat vanwege je verlies en begint het ritueel opnieuw. Best een leuke bezigheid moet ik zeggen.

Op mijn kamer in Hong Kong zit sinds dat ik hier ben een fransman. Gelukkig een andere dan de eerste die ik had ontmoet en met hem kan ik wel lachen. Hij is hier op vakantie. De bedoeling was met zijn vriendin die hier woont maar die maakte het uit net nadat hij geland was. Daarna wou hij wat geld pinnen met zijn creditcard omdat zijn geld uit zijn broekzak met 800 euro erin gerold was. Maar doordat zijn code niet herkend werd had de geldautomaat zijn pas ingeslikt en de bank heeft zijn pas voor de veiligheid terug naar Frankrijk gestuurd. Allemaal op zijn eerste dag. Hij is er zeker van dat Hong Kong een hekel aan hem heeft en hij verteld mij dit verhaal iedere dag. Op zich triest, maar de manier hoe hij dit verteld met dat accent is geweldig goed en ik moet altijd weer mijn best doen om niet te lachen. Ach ja, hij lacht mijn Noorse identiteit uit wat ook niet grappig is. Hierdoor ben ik al veel te lang in Hong Kong en ik vertel hem dat Hong Kong waarschijnlijk van mij houdt.

De nacht voor mijn eerste vertrek hadden we mijn laatste avond gevierd wat erg gezellig was. De fransman was zo blij dat ik terug was in deze ellendige weken voor hem dat we mijn laatste avond nog een keer overhebben gedaan en dit keer met de net ontmoette Australische jongen op zaterdagavond. Wie weet wanneer mijn laatste nacht in Hong Kong ooit zal zijn. We vieren hem gewoon wat vaker, als het maar gezellig is.

Als je zo lang in Hong Kong verblijft als ik nu doe. Weet je op een gegeven moment alles. De betere supermarkten, de goedkope goede restaurants, de trucs van voordelig reizen en dat je voor 4 uur ’s nachts je BigMac moet halen want daarna veranderd het McDonald’s menu naar de McMorning mode. En op kippensoep met noodles zit je niet te wachten bij de McDonald’s. Ik ga namelijk voor slecht eten naar de Mac en niet voor Chinees eten. Mijn neef zond mij een vraag of ik de straat met de vele reclameborden in Hong Kong heb gezien. Maar ook die zie je niet meer als je hier te lang verblijf. Bovendien verleer ik het Nederlands en begrijp ik er niets meer van. Dit was me opgevallen bij het zoeken naar een vertaling in Google translate. (zie foto in deze blog)

Over mijn gevangenschap in Hong kong zal ik kort zijn, aangezien de dramatische gedachten die in mijn hoofd naar boven kunnen komen. Ik heb mezelf maar geswitcht naar vakantie mode en ga er het beste van maken in Hong Kong. Het Vietnamese consulaat is gesloten tot 7 februari vanwege chinees Nieuwjaar evenals het bureau dat de applicaties online regelt. Dit betekent dat ik nog 1 ruime week extra in Hong Kong zal moeten blijven en hier Chinees Nieuwjaar ga vieren.

Ondanks dat ik Chinees Nieuwjaar haat wens ik allen een goed Chinees Nieuwjaar.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *