De afgelopen 2 dagen heb ik besteden aan een tour van 1 dag naar het national park ten noordoosten van Ulan Bataar. Op de dag dat ik terug kwam heb ik de bekende zwarte markt in Ulan Bataar bezocht. In deze 2 dagen zijn er superveel indrukken op mij af gekomen.
De Nomadenfamilie
Negen uur ’s ochtends vertrok ik vanuit ulan bataar naar het national park. Na een rit van anderhalf uur. Gingen we van de weg af en 5 minuten later door de heuvels stonden we voor een paar gers met wat paarden die van een nomadenfamilie zijn.
http://www.freewebs.com/mongoolse_gers/
http://reizen-en-recreatie.infonu.nl/buitenland/51357-hoe-overleef-ik-als-nomade-in-een-ger-in-mongolie.html voor een uitleg van een ger.
In mijn ger was niet echt een altaar. Op de plaats van de altaar stond een dvd installatie en een playstation 2 met lcd scherm.
De familie bestond uit een vader en moeder, beide 39 jaar met een dochter van 20 en een zoon van 15. Allen spraken gebrekkig Engels maar voldoende voor de communicatie. Vader was de hele dag buiten bezig en leek mij een beetje de baas van het huis. Moeder was de liefde zelf en masseerde vader af en toe even vanwege al zijn zware werk. Iedereen had respect voor hem. Bij binnenkomst nodigde de zoon mij meteen uit voor een potje fifa 2006 op de playstation 2. “game? game?” vroeg hij. Ach ja, waarom niet. Ik versloeg die arme stumper met al zijn spelletjes maar het was een hele gastvrije, aardige jongen. Hetgeen waar hij mij mee versloeg was het paardrijden. Na de lunch (10 bozis, brood, 2 thee, een bakje groenten en rare worsten) ging ik het paard op. Ik heb natuurlijk totaal geen idee hoe je zo’n beest bestuur. Gelukkig ging hij voorop met zijn paard en hield de mijne vast. Hierdoor kon ik genieten van de prachtige omgeving. Op een gegeven moment mocht ik zelf sturen. Zolang mijn paard, het paard zag dat hij moest volgen, ging het goed. Maar toen de jongen uit het oog was stopte hij er opeens mee. Hoe krijg je zo’n ding dan weer aan de praat? Links trekken? Nee teveel, rechts trekken? Dat beest ging de rondte in maar niet vooruit. Toen hield hij mijn paard maar weer vast en gingen we over allerlei kleine bergpaadjes. Dit had ik nooit zelf gekund. Respect voor het paard als je het mij vraagt. Toch vond de jongen dat ik hem af en toe op zijn donder moest geven en gaf me een tak waar ik dan op commando mee moest slaan. Zielig toch? Aan het eind zagen de paarden het huis en gingen ze wat harder. Dacht ik even dat ik zonder vallen tot het eind was gekomen. Mooi mis! Het paard maakte een misstap, zakte door zijn voorpoten en viel. Daar lag ik dus ook. Gelukkig maar een klein schrammetje. Daarna weer snel opwarmen in de ger met de playstation 2 aangezien het deze dag -18 graden was. Met 1,5 uur paardrijden ben je dan redelijk bevroren.
Daarna bood de vader mij aan voor een rit naar een monument voor de oorlog met de chinezen. Een supergroot ijzeren paard met een ridder erop. Het was prachtig. Op de terugweg nog even langs een dorpje om een zak paardenvoer vanuit een oud schuurtje van een supermarkt de auto in te slepen en weer terug naar de Ger. De Mongoolse muziek waarop iedereen luid mee zong maakte de rit mongools gezellig.
Na het diner waar naar mijn idee geen eigen geslacht vlees voor is gebruikt (hoewel ik wel een poot van een paard naast de ger vond) werden de bedden voorbereid. Ik ging nog even wat houk hakken in het pikkedonker met de jongen. Pappa en mamma gingen meteen plat. Zo om 20.00. De dochter gaat in plaats van naar een club om jongens te hosselen op deze zaterdagavond plat om 21.00. Ik game nog door met de jongen en een vriendje tot 23.30. Hierna worden er provisorisch gordijnen voor de tv hoek opgehangen zodat de 2 boys nog verder kunnen doorgaan.
De volgende ochtend begint vader al om 6 uur met het verwarmen van de kachel. Dat moet ook wel want zonder die kachel is het buiten je slaapzaak niet te houden. De warmte in de ger was totaal verdwenen in de nacht. Na het ontbijt en een klein potje burnout stond mijn chauffeur al voor de deur en vertrok ik weer naar mijn hostel.
Al met al een hele bijzondere ervaring zo’n nachtje bij zo’n familie. Geweldige mensen en zorgzaam en wat zij normaal vinden is voor ons bizar.