HO! HO! HO! Er is een misverstand. Dank voor alle reacties, maar ik ben nog niet klaar met reizen. Het echte werk begint nu pas. Ik heb in Australië 9 maanden gewerkt en 3 maanden gereisd. Ik ben lui geweest met bloggen. Maar veel valt er ook niet te beleven als je alsmaar werkt. Je leeft het leven zoals ik ook gedaan zou hebben in Nederland, maar dan net iets anders. Australië is dus meer werken dan reizen. Maar ik vlieg verder. Australië is klaar, Azië komt eraan. En ik bezoek een paar nieuwe landen. Taiwan en Japan staan op het menu. Het is dus niet over! NU…..ga ik pas starten met genieten en reizen en het schrijven van de verhalen.
De beslissing om naar Taiwan te reizen is een beslissing geweest waar ik god dankbaar voor ben. Een beslissing die door een toevallige samenloop van omstandigheden is genomen. En dat is de mooiheid die reizen met zich mee brengt. Mijn meditatie in Chiang Mai heeft mij meer geopend om met mensen te praten. En zo heb ik iemand uit Taiwan ontmoet in mijn hostel in Chiang Mai. We hielden email contact en zo is het plan ontstaan om naar Taiwan te gaan en een 10 daagse Road trip te doen. Ik als bestuurder en deze local als gids.
Taiwan is in 1 woord prachtig! Het land bestaat uit 23 miljoen inwoners, waarvan 2 miljoen in de hoofdstad Taipei. Het is een warm land dat geografisch op dezelfde schaal ligt als Australië. De westkust bestaat uit vlak land en steden waarbij de oostkust uit bergen bestaat. De hoogste berg is 3200 meter maar door het warme weer kan er niet geskied worden. 1 keer per jaar valt daar een beetje sneeuw en alle Taiwanezen trekken er dan massaal op uit om naar de top te rijden. Ondanks dat er gewaarschuwd wordt voor gladheid. De mensen zijn er vriendelijk en criminaliteit kennen ze niet. Dat is te zien aan het gemak waarmee mensen hun waardevolle spullen open en boot achterlaten als ze even van hun plaats weg gaan. Ik na ontelbaar keer bestolen te zijn ben hier zeer verbaasd over. Taiwan is een land die alleen door China niet als een land erkent wordt. Maar als je naar China bent geweest dan weet je dat China totaal niet aan het niveau van China voldoet. Taiwan is net als China, maar dan beter. Iedereen spreekt mandarijn, maar het klinkt normaal en vriendelijk. Iedereen rijdt rechts maar gedraagt zich op de weg.
Vandaar dat het me ook gelukt is om 10 dagen in een auto rond te rijden zonder schade. We reden een soort van acht door Japan waarbij ik heel Taiwan in vogelvlucht heb leren kennen. Het is een land met veel diversiteit en ik kan zeggen dat ik daar veel van heb mee gemaakt. We hebben over vele bergwegen gereden. We hebben om een meer hebben gelopen maar geen meer gezien vanwege de mist in de bergen. We zijn naar een Zwitserse tuin geweest met molens die ik nog nooit in Zwitserland heb gezien. We hebben overnacht in een hostel die via een nauwe bergweg te bereiken was met als beloning een prachtig uitzicht op de bergen tijdens ontbijt. We hebben overnacht bij een traditionele Taiwanese familie (oom van mijn lokale gids) die zo vriendelijk was voor me dat ze me non-stop vol stopten met eten. Bij deze familie mocht ik ook nog drinken met de man des te huizes (de oom) zonder de vrouwen aangezien drinken een mannenaangelegenheid was. We hebben een meer gezien die eigenlijk gewoon een zee was. Ik heb me zot gerend voor een northface outdoor challenge rondom sun moon lake midden in de bergen. Kortom, een diversiteit aan ervaringen opgedaan.
Zwitserse molen volgens taiwan
- De weg naar het hostel
Uitzicht tijdens ontbijt vanuit hostelrestaurant
Ondanks dat Taiwan beter is dan China en rijker is dan een gemiddeld Aziatisch land, zijn er natuurlijk wel overeenkomsten met Azië. Naast de bergen en grote steden hebben we ook kunnen genieten van een plattelandsdorpje met armoede en luiheid zoals ik gewend ben in Azië. Ik heb toch ook weer wat Chenglish kunnen vinden. En waar we in Nederland in de mannen piesbakken een plaatje van een lieveheersbeestje of kakkerlak hebben om op te pissen, hebben ze in Taiwan nog steeds een echte bewegende kakkerlak in de piesbak lopen. Ook mocht ik weer squatten op de toilets en kon ik mijn kont na het poepen weer schoonspuiten met een waterpistool.
Chenglish!!!! Wat staat hier?
Richt op de levende kakkerlak!!!
Een andere bizarre ervaring was het speciale kiprestaurant in Koachung. In Taiwan was het hier vroeger een gewoonte om de kip te vermoorden bij de ingang van het restaurant. Helaas is dat nu illegaal en kan je alleen nog zien hoe de kip tot filet gesneden wordt. Gelukkig voor de kip wordt er geen onderdeel van zijn lichaam weg gegooid en alles verschijnt dan ook later op tafel. Zelfs de voeten kan je opeten. Heerlijk! zeggen de Taiwanners met wie ik de tafel deelde, maar ik vond er weinig smaak aanzitten.
De kip wordt vers voor u gesneden bij de ingang van het restaurant
De kip is vers voor ons geserveerd
Eet smakelijk van de heerlijke kippenvoetjes die zeker niet kunnen ontbreken!
Het laatste deel van de roadtrip liep anders dan gepland en ook daar ben ik god dankbaar voor. Bij een bezoekje aan het strand van Kenting in het zuiden van Taiwan kwamen we in gesprek met een groep Aziatische backpackers die ons uitnodigden voor diner. Ik moest erover denken maar ja zeggen was weer 1 van de juiste beslissingen. We hebben gegeten, gelachen, gedronken, de plannen gewijzigd om dezelfde dag nog door te rijden naar ingeboekt in hun hostel en de hele nacht drinken. En de volgende dag hadden we 3 extra passagiers die mee kwamen naar Taipei om daar mijn verjaardag te vieren met nog meer drank. Zo ook mijn verjaardag was een groot succes.
Taiwan was echt fantastisch en afscheid viel zwaar. Maar zoals bij reizen wel bekend is, het leven gaat door en emoties helpen niet. Dag Taiwan en hallo Japan. Drie dagen Osaka staat op het menu, na een korte verkenning van Osaka zal ik doorvliegen naar Thailand waar ik kort ga genieten van massage en door zal reizen naar Cambodja waar ik lang ga genieten van 50 dollarcent bier. Life is good!