“Please money, please.” “NO!” “Please money.” De vrouw bleef maar bedelen en begon aan mijn jas te trekken en langzaam in mijn zakken graaien. Ik was maar bezig om haar weg te duwen. Ook de 4 jongens die bij haar hoorden zag er strijdlustig genoeg uit om geen geweld uit de weg te gaan. NO! Bleef ik zeggen en probeerde langzaam weg te komen. Hoe kom je hier nu uit Raymond? Op het kruispunt 10 meter verder stond politie om verkeer aan te houden. Langzaam ga ik die richting uit en blijf haar weg duwen en no zeggen. De geldvragers zien dit ook en laten mij gelukkig gaan. Na even bij de politie rondgehangen te hebben zonder praten en wanneer de jongens ver genoeg waren, zette ik het op een lopen naar mijn hostel.
Had ik niet ergens een tip gekregen om ’s avonds niet alleen op straat te gaan? Ik denk dat ik dat vanaf nu gaan doen. Het komt doordat ik me altijd veilig heb gevoeld in Nederland. Dit gevoel neem je mee op reis.
Irkutsk en Olkhon hebben de temperatuur van -15 bereikt waar het in Nederland rond de 0 hangt naar horen en zeggen. Eigenlijk is het niets en valt min 15 nog wel mee. Als je maar de juiste kleding hebt. Ik loop nu rond in lange valenki laarzen en een echte russenmuts. Als een gift van mijn host in Moskou.
Blij dat ik weer in het Hostel was. Ik had nu in ieder geval geldgepind met gevaar voor eigenleven om het Hostel te betalen en de volgende dag de bus naar Olkhon Island te betalen. Dit was een rit van 8 uur naar een eiland in het Baikelmeer. De reis was prachtig en verbazingwekkend. Het zijn lange wegen met links en recht bomen, kale vlaktes en heuvels. Af en toe passeer je een dorp volledig bestaand uit houten huizen. En er wonen nog mensen ook. De chauffeur doet naast het vervoeren nog bijklussen zoals benzine inkopen in Irkutsk en onderweg weer verkopen aan 2 mensen met oude vrachtwagens die op hem stonden te wachten. Daarnaast zijn we zo’n dorp ingereden om 2 mensen en heel wat spullen af te ztten. Van de autos die we zagen zat er geen enkele nieuwe tussen. Typische Russische oude wgens. Na lange tijd gingen we de heuvels in en hield de asfaltering op. Het was een hobbelweg waar de chauffeur met 80 overheen aan het knallen was. Dan weer links van de weg dan weer rechts. Op en neer gingen we. Af en toe een stop op een plaats waar nog wat leven is. Na een half uur op de ferry gewacht te hebben waren we eindelijk op het eiland waar de weg net zo slecht was. Het verbaast me dat er nog leven was. Maar in de verte was een hostel waar alles nog redelijk goed was. Net een soort landal, alleen alle huisjes waren van hout. Ik voelde me hier zeer op mijn gemak en zou er zo 2 maanden kunnen blijven. Een mooie kantine met ’s avonds Russische volksmuziek, 3 maaltijden per dag, gratis banya (sauna) met afkoelen op een temperatuur van -15 graden, zwerfhonden en katten die altijd om je heen hangen en natuurlijk een slaapplaats. Er waren gezellige mensen die allemaal aan het reizen zijn en ook hier heb ik weer vrienden gemaakt. Kortom de sfeer hier is gezellig en dit zijn de leuke dingen van het reizen. In dit hostel zou ik 2 dagen blijven. 1 dag zou ik uitslapen om bij te komen van de vele wodka en een kleine wandeling maken. De andere dag een excursie in een oud busje (in holland alleen nog in het volkswagen museum te zien) over het noordelijk deel van het eiland gemaakt. Het was prachtig om het meer zo te zien ondanks dat het niet bevroren was. Foto’s zijn te zien op picasa!
Als je naar Olkhon gaat verlaat je wel de bewoonde en beschaafde wereld. Er zijn geen verharde wegen meer. Oude auto’s. Koeien lopen op straat. Honden zijn minder waard dan katten en er is geen plaats voor hen binnen huis. Zelfs een puppy moet de nacht met -15 buiten doorbrengen. Stromend water heb ik hier ook niet gezien. Alles komt uit een ton waarin je met een emmer de kraanbak mee vol lepelt of de wc mee door spoelt. En 1 van de medewerkers van het nikita hostel is met 2 vrouwen tegelijk getrouwd en gaat nu al voor de derde erbij. Iets wat hier nog wel normaal gaat is pas bijzonder genoeg voor een foto.
http://picasaweb.google.com/raymondjongkind/OlkhonIsland#