Na 6 maanden hard werken is het dan eindelijk zo ver. Hetgeen waar ik het allemaal voor gedaan heb kan beginnen. De trip door Australië. Het plan is om naar Melbourne te rijden met Liu. Daar pikken we onze oude vriend en oude flatgenoot Hakan op. Met hem rijden we via de great Ocean Road naar Adelaide en vervolgens door de outback van Australië naar Alice springs. Liu’s plan is hopen dat alles goed gaat en dat hij op tijd in Alice springs aan komt voor zijn vlucht naar Fiji. Hakan’s plan is hopen dat Liu en ik tijdens de rit niet opeens in emotionele vrouwen veranderen, hij heeft al 2 roadtrips gedaan met vrouwen en werd gek van de emotionele ups en downs. En mijn plan is zorgen dat mijn auto heel in Alice springs aan komt. Want in de outback vast komen te staan wil je niet.
Het plan is ook om te slapen op gratis campingplaatsen. In Australië heb je gratis overnachtingsplaatsen waar je kunt kamperen. Om deze plaatsen te vinden heb ik een boek gekocht. Het boek geeft alle rustplaten en campings aan die onder 24 dollar tot gratis zijn. Soms vraag ik me af of het echt gratis is op een rustplaats maar zolang het boek het zegt zal het wel goed zijn. Het boek bracht mij naar een klein dorpje 30 minuten ten noorden van Canberra. Het leek haast onbewoond met wat boerderijen en een 1 kroeg. De campingplaats was inderdaad gratis en had een picknicktafel, barbecue, toilet en douches die warm zouden moeten zijn. Aangezien de plaats al wat hoger in de heuvels lag was het deze nacht 5 graden en een goede uitdaging voor de eerste nacht. Liu start met koken en ik met het klaarmaken van ons bed voor de eerste nacht.
De volgende ochtend dacht ik een douche te nemen. In de warme douches. Maar het warme water duurde maar voor 15 seconden. Hierna stond ik te bibberen van de kou in 5 graden en kwam ik erachter dat ik mijn handdoek ook nog eens had vergeten. Geen douche meer voor mij de aankomende dagen met deze kou.
Het plan was om later een betere douche te nemen maar wat ik toen nog niet wist is dat dit de beste camping ooit was. De douche zou pas weer komen in ons hostel in Melbourne. Over het algemeen bestaat een campingplaats uit een toilet, picknicktafel en water. Waar Liu eerst nog zeurde over het ontbreken van een toilet en waar hij liever doorreed naar een volgende camping, zouden we later in de outback in de natuur gaan poepen omdat er alleen een picknicktafel is.
Het Australisch landschap is een landschap die vele vormen kent. Van plaats tot plaats en staat tot staat veranderd dit landschap. Soms mooi, soms saai. Op de route naar Melbourne stond Canberra op het programma. Snowy mountains, lake entrance, Raymond Island en Melbourne. We hadden een route landinwaarts genomen omdat ik verwachtte dat dat mooier zou zijn. En dat was het. De weg naar Canberra was nog saai met alleen maar snelweg. Maar zodra we voorbij Canberra waren en in de snowy mountains kwamen werd het mooier. Het landschap werd meer heuvelachtig. Net Duitsland maar dan anders. Liu vond dit prachtig. In de snowy mountains die overigens nog niet besneeuwd waren, zag Liu door de bergen het gebergte niet meer en dit vond hij maar saai. Alleen maar weg voor ons dat vol met bochten zat. Je had geen uitzicht.
Mijn auto in de heuvels
Na de snowy mountains stond ons een andere verrassing te wachten. Opeens startte er een dirtroad. Eerst nog zeer onschuldig door de heuvels maar dit ging al snel over in een berggebied. Ik kneep hem wel even maar ik ben niet bang en ga niet terug keren om 300 kilometer om te rijden. Laten we kijken wat er na de volgende bocht kijk was mijn instelling, misschien is het maar een kort stukje. Maar in plaats van dat start de mist ook nog eens en na een 70 kilometer lange dirt road door de bergen met dichte mist en geen andere auto’s om je heen begon de normale weg weer en hielden de bergen op.
In onze laatste stop voor Melbourne kreeg ik antwoord op de vraag of het echt gratis is op een rustplaats. Vlak voor we gingen slapen kwam er een auto aanrijden en parkeerde naast onze auto. Ik klom op van mijn slaappositie en zag de letters “police”op de auto. De politie scheen in de auto met een zaklamp. Ik open het raam en hij vraagt wat we aan het doen zijn en of het alleen maar slapen is. Ik antwoord met ja. De politie zei daarop “no worries, goodnight mate” En ze reden er weer vandoor.
