browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

End of the road, going home

Posted by on 8 October, 2011

Where you going, where you going? Need a taxi? Tuktuk? Where you going? You go to ……..? That is very far! You need a tuk tuk, that wil be 40 bath, 1 dollar, 10.000 Kip, 20.000 dong, 60 peso, 4 ringet, 100 Rupie, 20.000 Rupiah, 100 yuan!!!!
Vaak had ik een wapenarsenaal van antwoorden:
I want to go to Amsterdam? I want go to Seven eleven wich is on the other side of the street, I want to go left, right, straight, lef right, right. Of ik maakte wat bewegingen met mijn hand. Nooit was ik serieus met deze mensen. Als je dat wel was werd je vaak bedonderd. Soms had ik de energie ervoor om te grappen met ze, soms ook helemaal niet. Hoe dan ook, het gaat stoppen. Geen “Where you going” meer voor mij. I am going home!!!!

Op 21 oktober vlieg ik met Airasia vanaf Kuala Lumpur en land ik om 21.45 (Londen tijd) op Londen waarvandaan ik een taxi naar huis krijg van mijn lieve broer. Ik ga dus nog een weekend Londen bezoeken en zal zo op zondag 23 oktober thuis komen.

De grote boosdoener die mij ertoe heeft bewogen om terug te keren is natuurlijk toch die backpack. Elke keer weer voor 12.00 uitchecken, het vroege opstaan en er dan achter komen dat je er weer een zootje van heb gemaakt in je dormroom/guesthouse/bungalow. Alles weer inpakken en die hele kamer weer opruimen. Ik heb er maar een hekel aan. Ik ben geen opruimer! Thuis hoeft dat nu nooit. Lekker alles laten liggen totdat mamma zegt dat ze het een zootje vindt worden en dan eens kijken wat ik eraan kan doen zodat ze weer tevreden is. Ik mis het.

Natuurlijk heeft het feit dat het geld opraakt er niets mee te maken, evenals het feit dat ik mijn familie erg heb gemist het afgelopen jaar en dat ik kerst weer graag met hun zou vieren. Daarnaast vind ik het ook niet jammer dat ik weer terug moet naar ons veilig kikkerlandje waar ik niet meer bang hoef te zijn voor scammers en dieven die mijn laptop telkens stelen. De enige die ik straks weer achter me aan heb is die geweldige belastingdienst. Die het toch wel goed met ons voort heeft. Een broodje frikandel speciaal of een Pikanto pindasaus. Een Broodje Doner Kebab van de echte Turk met veel hete saus in een klimaar waarin dat kan. Elke dag een lekker broodje oude kaas. Ik kijk er echt niet naar uit! Alleen al die lekkere rijstgerechten ga ik missen.

Ik dank jullie. Ik bedank iedereen die me het afgelopen jaar (al dan niet in stilte) gevolgd hebben. Ik neem het niemand kwalijk die door zijn drukte of desinteresse geen zin of tijd heb gehad om mij niet te volgen. Ik dank ieder voor zijn reacties op al mijn blogs. Ondanks dat ik niet altijd reageerde was ik er altijd erg blij mee. Ik hoop dat jullie altijd genoten hebben van mijn blogs en ik hoop dat ik jullie heb kunnen vermaken. Ik hou van julllie en zie jullie snel weer!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *