Een goede troost voor de daad die mij is aangedaan is het feit dat ik niet de enige persoon in mijn hostel was die bestolen is in de Filipijnen. Drie dagen nadat ik bestolen ben zat ik aan een tafel met 2 zuid koreanen en 1 japanner. Allemaal bestolen. En ik zelfs voor het kleinste bedrag.
Het japanse meisje ging de dag nadat ze aankwam winkelen in een groot winkelcentrum. Daar had ze wat aardige Filipijnen ontmoet. Ze namen haar mee voor drinken en zo rond 23.00 kwam ze volledig dronken en moe terug in het hostel. Ze wou meteen slapen. De volgende dag kwam ze erachter dat haar creditcard weg was. Veel wist ze zich niet meer te herinneren van de avond ervoor. Ze was bang dat deze gestolen is en ook wist ze te herinneren dat ze met haar hebben mee gekeken bij het invoeren van haar code. Meteen geblokkeerd en een internetcheck op internetbankieren leerde haar dat er een ongelooflijk aantal aan transacties zijn gedaan van 10.000 peso (E 166,-) per stuk. In totaal $ 8000,- gestolen.
De koreanen zijn tijdens het zwemmen op het strand in Cebu van hun creditcards beroofd en kwamen er twee dagen later achter. $ 5000,- weg.
Toen ik mijn $ 1100,- op schreef waren ze niet onder de indruk. :(. Het valt eigenlijk best mee besef ik me hier.
Mijn laatste dagen in Manilla heb ik besteed aan het terugkopen van spullen waaronder een laptop. Ik heb een bioscoopbezoek gemaakt en een prachtig diner in een zuid-koreaans restaurant die ik heb gekregen van de zuid-koreanen. Het feit dat ik een nieuwe laptop heb zegt nog niet dat ik terug op de rails ben. Het wachten is op mijn broer en zus met de windows 7 USB stick voor ik weer volledig operationeel ben.
Verder kan ik vertellen dat ik momenteel in Kota Kinabalu zit. Mijn creditkaarten zijn geblokkeerd en opnieuw aangevraagd. Deze gaan mijn broer en zus voor me mee nemen wanneer ze naar Bali komen. Daarnaast heb ik een paar headhunters naar de Filipijnen gestuurd om mijn dader op te sporen.