Daar zit je dan, in het kantoor van het politiekantoor om je aangifte te doen. “U moet nog even wachten meneer! Onze computers zijn oud en we hebben veel klanten”. zegt de dinestdoende politie ambtenaar die alle zaken samen met zijn colleges opneemt. “ Wilt u wat water of een vruchtensap?” Een vruchtensap zou er wel in gaan. “Helaas dat hebben we niet.” En het water in de waterkraan is op. Tijdens het wachten kon ik genieten van de film “ Iron man 2” die ze op het politiebureau op hadden staan. Duidelijk een kopie. Dit zou toch niet moeten kunnen?
Aangifte had ik al gedaan op het locale politiekantoortje in het gebied waar het Hostel was in Manilla. Bij het hoofdkantoor zat ik omdat hier de diefstalafdeling zat waar ze meer voor me konden doen. En dat doen ze hier werkelijk voor je. De criminaliteit mag hier tien keer hoger zijn dan in Nederland, de politie doet er ook tien keer meer aan. In het eerste kantoortje heb ik 2 uur moeten wachten totdat ze met hun typemachine het rapport hadden getypt. Daarna beloofde de politieman dat hij er alles aan zou doe om de dader te vinden en hij zou contact met me opnemen via facebook. Hij verwees mij met het rapport en de foto die ik had naar het hoofdkantoor omdat ze daar een international opsporing kunnen starten. Ook gaf hij me de tip om volgende keer naar de politie te komen en hun als gids door de Filipijnen te nemen.
Op het hoofdkantoor gingen ze gelijk voor me aan het werk. De foto werd geprint op de enigste zwart/wit printer die er was en ze namen me mee in de auto. De enige ID kaart die de Filipijnse jongen bij zich had was het pasje van zijn werk. We gingen dus naar DHL waar hij werkzaam was. Het resultaat was dat ze niemand konden met deze naam maar aangezien DHL veel vestigingen had in Manilla zouden ze in het medewerkersbestand zoeken en de politie later op de hoogte stellen. Daarna ben ik met deze twee politiemannen die elkaar uitmaakten voor dikzakken naar de Jollibee Drive Thru gereden om spaghetti te bestellen met BBQ kip. Hierna brachten ze me naar mijn hostel.
De dag met politie in Manilla was een leuke dag die ik voor de misdaad terug kreeg. Deze politie is total anders dan de onze. Ze nemen je meteen mee op onderzoek. En in de auto kom je meer achter de persoonlijkheid van deze twee mannen. Iets wat je in Nederland nooit zal mee maken. Ze vergeleken wat dingen met Nederland en de Filipijnen. Zij wisten mij te vertellen dat zij alleen een nieuwe auto aanschaffen als de oude bijna uit elkaar valt. Ze waren aan het opscheppen over hun wapens. De een had een .45 en de ander een 9mm omdat dat hij een officier is geworden. Schieten mogen ze als ze denken dat ze in gevaar zijn. Sirenes zijn verboden om te gebruiken. De reden: Op last van de presdent is deze regel van een op de andere dag ingevoerd. Meer zeiden ze niet. Natuurlijk is dit omdat de politie hun sirene misbruikt om files te vermijden.
Tijdens de rit boden ze mij nog prostituees aan. Filllipijnen ruiken lekker zeiden ze tegen me. “ Met deze kleren?” vroeg ik. “ Nee, we veranderen wel even de kleren.” Het hostel leek me een beter idee. “Prostitutie is iets dat ze moeten bestrijden.” Ze wisten mij te vertellen dat als ze de dader vinden dat ze hem gaan “chop choppen”. “Kan dit dan?” vroeg ik. “De politie kan dit doen, maar wel in het geheim. Jij kan dit niet doen, dan beland je in de gevangenis.” Was het antwoord.
Met de aangifte die ik heb gedaan bij de politie zou ik de zaak het liefste laten rusten. Het mentaal verwerken van deze diefstal heeft mij een dag gekost. Daarna begon ik snel te accepteren dat ik het niet meer kan veranderen en ben ik gaan zoeken naar de mogelijkheden om te herstellen en de reis voort te zetten. Na de reactie van Pjotr op mijn vorige reisverslag ben ik weer helemaal gerustgesteld dat ik niet de enige ben en ben ik er helemaal bovenop. Verder hoop ik dat deze dief zijn straf ooit nog eens zal krijgen in de zin van een langzame pijnlijke dood of iets dergelijks. Ik denk niet eens dat ik hem wil vinden omdat de kans groot is dat mijn emoties mijn gezonde verstand uitschakelen met een chop chop tot gevolg.