Afrika is het werelddeel van de wilde dieren en de wilde mensen. In mijn opinie een gevaarlijk land. Toch zou het prachtig zijn als je het mooie van Afrika eens zou kunnen beleven. Dit kan op het Calauit eiland in de Filippijnen. Op dit eiland is in 1976 een project gestart om er een safaripark met Afrikaanse dieren op te zetten. Via marineboten werden er 104 dieren van 8 soorten vanuit Kenia naar dit Eiland getransporteerd. Onder deze soorten bevinden zich Giraffen, zebra´s gazellen, impala´s, herten en andere soorten. Vandaag de dag leven er meer dan 500 dieren op het eiland.
Dit was de reden dat ik vanuit Manilla een boot naar Coron geboekt heb. De bootreis zou een 12 urige reis worden. Een lange reis? Met de op de boot ontmoette Amerikaan die van Karaoke hield hadden de Filippijn en ik zelfs te kort tijd om te slapen. Tot half 6 ’s ochtends ging ons karaokefeest door waarna we de zonsopgang hebben bekeken. Het was ongelooflijk om te zien hoe het kantinepersoneel het uithield met ons terwijl alle andere passagiers naar bed waren gevlucht.
Na een aantal vervelende omroepen om half 9 ’s ochtends heb ik het toch gered om zo lang mogelijk door te slapen voordat we echt op Coron aankwamen. Coron is een prachtig gebied op zich. Het maakt deel uit van de Calamein groep. Het is totaal anders dan Manilla en echt een plaats om uit te chillen. Wij hebben ons intrek gevonden in een volledig houten lodge die op palen boven het water is gebouwd. Van hieruit hebben we de stad bekeken, een boottrip naar een paar eilanden gemaakt en gezwommen in het prachtige blauwe water.
Voor het wildlife eiland hebben we een motorfiets gehuurd. Hierop zijn we 80 km naar het noorden getrokken over een weg met allerlei stenen. De Canadese Filippijn, die er zin in had, is hier dan ook 2 keer onderuit gegaan. Niet te snel rijden, ik had het hem nog zo gezegd. Bij aankomst in het noorden van het eiland moesten we eerst een plaats zien te vinden om te slapen. Hiervoor hebben we een beach resort gevonden. Bij het woord resort komt bij mij een beeld in mijn hoofd op van een luxe 5 sterren waarin alles volledig verzorgd is. Een plaats waar de rijke mensen heen gaan die liever niet van hun plaats afkomen. Dit resort mocht zich geen resort noemen. Er was geen elektriciteit, geen telefoonbereik, geen restaurant en geen eten. Natuurlijk gooi ik er nare vragen tegenaan. “Is er Wifi?” “Is er Skype?” Helaas wist de eigenaar niet wat Skype was en ze kon er niet mee lachen.
Om de wilde dieren te zien moest ik een zware offer maken. De giraffen en zebra’s zijn namelijk alleen ’s ochtends en in de late namiddag te zien. En zo stond ik dus de volgende morgen ruim voor kwart over 7 op om de Giraffen eten te geven. Het was zeker de moeite waard en een ervaring apart om de giraffen van zo dichtbij mee te mogen maken. Ik hoef niet meer naar Afrika!
De Filippijnen is een land waarin kippengevechten een vrij normaal iets is. Hierin laten de eigenaren van 2 hanen hun haan tegen elkaar vechten. Vervolgens kunnen de omstanders geld plaatsen op wie er gaat winnen. De eigenaren maken een vlijmscherp mes aan de poot van hun haan vast en laten ze vervolgens tot de dood vechten. Tijdens onze route zijn we gestopt in een klein dorpje om dit bloederige tafereel te aanschouwen. Er vocht een witte haan tegen een bruine haan. De Canadese Filippijn heeft hier nog even mooi 500 Peso (€ 8,-) gewonnen. Dankzij mijn advies natuurlijk. Altijd wedden op de blanke!
Ook met de mensen op dit Eiland is iets mis. In sommige landen kennen ze Nederland van de Red light district en de legale drugs. In andere landen kennen ze Nederland van de tulpen, molens, en klompen. Maar op dit Eiland in de Filippijnen is het een groot raadsel voor de mensen wat de hoofdstad van Nederland is. De Canadese Filippijn wou een weddenschap met mij plaatsen. Ik zou 1000 Peso krijgen als er ook maar 1 persoon was die de hoofdstad van Nederland wist. En zou vroegen we alle Filippijnen tijdens de route na. De antwoorden waren vernederend. “Hoofdstad van Nederland??? Zwitserland, misschien??” Beetje jammer. Een ander koppel kwam verder. De man wist dat Nederland in Europa lag. Neeeeee, verbeterde zijn vrouw hem. “Europa is Frankrijk, niet Nederland.” Op zich komisch, maar niet leuk. Uiteindelijk hebben we niemand kunnen vinden die het wist.
Op het prachtige Coron zal ik verblijven tot zaterdag. Daarna nemen we de boot terug naar Manilla.