“ Hééé vriend, hoe gaat het vandaag?” “Ja, goed, heel goed.” : Zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht. “Ik heb vandaag 4 boeken, 2 pakketten ansichtkaarten en 1 kaart verkocht. Daarnaast heb ik 2 motobike klanten gehad waarvan 1 voor een uur rondgeleid. Dat heeft me ook weer VND 50.000 (€ 2,00) opgeleverd.”
Deze man van bijna 28 jaar is 1 van de vele boekenverkopers die dagelijks hard hun best doen om een centje bij te verdienen in de straten van Hanoi. Hij rijdt met een doos vol gekopieerde boeken (lonely planets, vertaalgidsen, diverse leesboeken) op zijn scooter rond en komt om het half uur het terrasje voorbij waar wij van ons biertje genieten. Elke keer met de vraag of we willen kopen. Ik ben niet geïnteresseerd in de boeken, maar wel in zijn bestaan. Zo kom ik erachter dat hij van 9.00 tot 22.00 aan het rondrijden is om aan het eind van de dag zo’n VND 120.000 (€ 4,50) verdiend te hebben. Hij doet dit voor een vriend die net iets buiten de stad een boekenwinkel heeft. Bij deze vriend heeft hij ook onderdak. Elke avond om 23.00 moet hij weer binnen zijn. Het is echt een manusje van alles hij heeft een vriend die je was voor je kan doen, hij kan boom boom voor je regelen en 5 gram voor 1 miljoen dong. Dit doet hij 28 dagen per maand en de andere 2 dagen per maand is hij vrij om zijn vrouw en 2 kinderen zo’n 50 km buiten de stad te bezoeken. En hij was elke dag gelukkig.
Naarmate mijn respect voor deze man groeiden hebben we hem uitgenodigd om na werktijd een paar biertjes met ons mee te doen en zo werd hij een speciale vriend. Hij heeft ons inzicht gegeven in de kosten van zijn en het leven in Vietnam. We kwamen erachter dat hij Engelse lessen volgt (1.5 mijn dong p.m.) en zijn huishouden voor een familie die hij bijna niet ziet hem zo’n 2,5 mln. dong p.m. kost. 1 miljoen dong is ongeveer 40 euro. Daarnaast vonden we uit dat hij trompet speelde en hebben we samen wat liedjes gezongen. “The Rivers of babylon”. Wij in het Engels en hij met de Vietnamese Lyrics. De vietnamezen bouwen gewoon de liedjes om. Ook de volgende dag was het weer raak en gaf hij zijn werk zelfs op om met ons te drinken. Hij moest er alleen even tussenuit om iemand naar een boom boom te brengen. Daarna heeft hij ons twee al zingend en slingerend op zijn motobike naar ons hostel gebracht.
Ik heb ongelooflijk veel bewondering voor deze man die in dit land zonder gevoel, uitzicht en doel hard zijn best doet om te overleven en gewoon altijd vrolijk is. Ik heb mijn laatste dag dan ook een pakket ansichtkaarten van hem gekocht / gehad.
Mijn laatste dagen van Vietnam heb ik dus in Hanoi versleten. In deze dagen heb ik samen met Andy (de Brit) nog 1 dag een motorscooter gehuurd om het af te leren. Ik ben voor een driedaagse toer naar Halong Bay geweest en weer veilig terug gekomen. Toch even nuttig om te vermelden aangezien er 2 weken terug een boot gezonken is. En ik heb Hanoi op een andere manier ontmoet.
Hanoi is namelijk tevens het Spanje van Europa voor de Australiërs. Veel backpackers gaan hierheen om zich in de nacht volledig lam te zuipen en om overdag te klagen over een hangover. Er zijn zelfs 2 gebieden volledig ingericht voor backpackers. Één waar ze in allerlei party hostels verblijven en 1 waar alle kroegen zitten. Nadat ze Hanoi gezien hebben boeken ze via het Backpackershostel een busrit naar Hue die ze naar het Backpackershostel aldaar brengt. Same shit different city. Dit is de eerste keer dat ik zoiets gezien heb tijdens mijn reis die ik vooral doe om achter de leefwijzen en cultuur in een land te komen.
Mijn hostel bevond zich op veilige afstand om in de verleiding te komen mijn tijd in Hanoi op deze manier door te brengen maar ook ik heb mij proberen te wagen mee te doen aan dit fenomeen. Ik heb de halongbay toer via het backpackershostel geboekt. Een redelijke dure optie maar gezien de jongereren en party lust zou dit de bom moeten worden. Het viel mij echter tegen. Ik kon op deze toer niet echt aansluiting vinden met de groep waar ik niemand van kon en heb de toer redelijk saai beleefd. Daarentegen ben ik wel wat wijzer geworden. Het is beter om spontaan mensen te ontmoeten en lol te maken als het klikt dan dat je iets gaat plannen wat lol MOET worden en het klikt niet. Ik ben ook direct weer terug gegaan naar mijn oude hostel en heb besloten om dit soort van backpackersleven nog even uit te stellen.
Vietnam was relaxed in een chaotische manier. Momenteel zit ik in de slaapbus naar Laos wat weer een totaal andere ervaring is dan zo’n trein. Ik sta er vanaf nu weer helemaal alleen voor en zal me de komende dagen van Vientane naar Luang Prabang begeven met een tussenstop in Van Vieng. Daarna richting het zuiden om of Thailand of Cambodja in te duiken.